Kentler ve Gözler 3
"Koruluklar
içinde yedi gün yürüyüp Bauci’ye giden kişi onu göremez, oysa gelmiştir.
Birbirinden oldukça uzakta, yerden yükselen ve bulutların üzerinde gözden
kaybolan ince direkler taşır kenti. Yukarıya merdivenlerle çıkılır. Yerde
nadiren görülür Bauci sakinleri: gerekli her şey vardır yukarıda, bu yüzden
aşağıya inmemeyi yeğlerler. Dayandığı o uzun flamingo bacakları ve aydınlık
günlerde yaprakların üzerine düşen köşeli, dantel bir gölgenin dışında kente
ait hiçbir şey değmez yere.
Bauci
sakinleri ile ilgili üç varsayım var: Dünya’dan nefret ettikleri; ya da onu her
türlü temastan kaçınacak kadar saydıkları; Dünya’yı kendilerinden önceki
haliyle sevdikleri ve de dürbün ve teleskoplarını aşağıya çevirip kendi
yokluklarını hayranlıkla seyrederek, tek tek her yaprağı, her taşı, her
karıncasıyla, bıkıp usanmadan onu inceledikleri."